Η ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ

Κύριε, αυτές τις μέρες καθώς πλησιάζουμε
τα Άγια και Φρικτά Πάθη Σου
οι σκέψεις μου και η καρδιά μου αναζητάνε Εσένα!!!
“Δέσποτα Κύριε Ιησού Χριστέ,
Σύ που έκλαψες για το φίλο Σου Λάζαρο
και τα μάτια Σου έσταξαν δάκρυα λύπης και συμπάθειας,
δέξου τα δάκρυα της πικρίας μου.
Με τα πάθη Σου θεράπευσε τα πάθη μου.
Με τα τραύματά Σου γιάτρεψε τα τραύματά μου.
Με το Άγιο αίμα Σου άγνισε το αίμα μου και η ευωδία του ζωοποιού Σου σώματος ας μοσχομυρίσει και το δικό μου σώμα.
Η χολή, που Σε πότισαν, ας γλυκάνει την ψυχή μου
απ΄ τις πικρίες, που με πότισε ο αντίδικος.
Το σώμα Σου, που το τάνυσαν πάνω στο Σταυρό,
ας ανεβάσει σε Σένα το νου μου,
που τον τράβηξαν κάτω τα πάθη.
Το κεφάλι Σου, που έγειρε πάνω στο Σταυρό,
ας υψώσει το δικό μου κεφάλι, που το ταπείνωσε ο εχθρός.
Τα Πανάγια χέρια Σου, που καρφώθηκαν στο Σταυρό,
ας με τραβήξουν απ΄ τον γκρεμό του χαμού,
όπως υποσχέθηκε το Πανάγιο Σου στόμα.
Το πρόσωπό Σου, που δέχθηκε χτυπήματα και φτυσίματα,
ας ομορφήνει το πρόσωπό μου, που το ασχήμιναν οι ανομίες μου. Η ψυχή Σου, που απ΄το Σταυρό
την παρέδωσες στον Πατέρα Σου,
ας με οδηγήσει στη Χάρη Σου.
Δεν έχω καρδιά έμπονη για αναζήτησή Σου.
Δεν έχω μετάνοια, ούτε κατάνυξη.
Δεν έχω, Κύριε, δάκρυ ικετευτικό.
Σκοτίστηκε ο νους μου με τα βιοτικά και υλικά,
και δεν έχει τη δύναμη να σε δει με πόνο και συμπάθεια.
Πάγωσε η καρδιά μου απ΄το πλήθος των πειρασμών
και δεν μπορεί να ζεσταθεί με τα δάκρυα της αγάπης για Σένα.
Αλλά Σύ, Κύριε Ιησού Χριστέ, ο θησαυρός των αγαθών,
δώρησέ μου ολοκληρωμένη μετάνοια
και καρδιά έμπονη για να βγω
και να Σ΄αναζητήσω μ΄όλη μου την ψυχή!!!