ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ Ο ΕΝ ΒΟΥΝΑΙΝΗΣ

Η τύχη του Λειψάνου του αγίου Νικολάου,
και η τιμή του Αγίου

Ο επίσκοπος της Λαρίσης Φίλιππος επιστρέφει στην έδρα του και μεταφέρει με επίσημη πομπή στην πόλη τα λείψανα των μαρτύρων του Τυρνάβου. Το ιερό λείψανο του αγίου Νικολάου έμεινε άταφο στο βουνό αυτό, στο κοίλωμα μιας φτελιάς ή καραγάτσι, επί πολύ καιρό και το φύλαγαν άγγελοι αβλαβές και αδιάφθορο, ώσπου ανακαλύφθηκε από τον δούκα της Θεσσαλονίκης Ευφημιανό, ο οποίος καταγόταν από την Ανατολή με το εξής θαύμα. Ο Ευφημιανός διέμενε στην Θεσσαλονίκη υπηρετούμενος από τον συγκλητικό Ορατίωνα, ο οποίος ήταν ύπατος και ανήκε στο προσωπικό του. Αυτοί εκμεταλεύτηκαν την καλή ψυχή του Ευφημιανού και τον οδήγησαν στην κραιπάλη του κόσμου τουτου μακριά από το νομο του Θεού. Ο Ευφημιανός τότε αρρώστησε βαριά από τη φοβερή ασθένεια της λέπρας. Αναζήτησε την θεραπεία του σε πολλούς ιατρούς ξοδεύοντας πολλά χρήματα, αλλά μάταια. Τότε άρχισε να επικαλείται διαφόρους ιαματικούς Αγίους και να κάνει αγαθοεργίες ελπίζοντας στο άπειρο έλεος του Θεού. Προσέφερε τα χρήματά του στους έχοντες ανάγκη, χήρες, ορφανά και φτωχούς. Παρακαλούσε τον Θεό να τον λυπηθεί και να του χαρίσει την ίαση. Ένα βράδυ βλέπει σε όραμα τον πολιούχο της Θεσσαλονίκης μυροβλύτη Δημήτριο και του λέει: «Ευφημιανέ, δεν πρόκειται να γιατρευτείς σ’ αυτή την πόλη, διότι η Θεσσαλία θα σου παράσχει αυτόν, που θα γιατρέψει τη λέπρα σου».
Ο Ευφημιανός πήγε στον πολιούχο της Λαρίσης άγιο Αχίλλειο, του οποίου θαύματα είχε ακούσει πολλά. Ενώ όμως βρισκόταν στη Λάρισα και προσευχόταν για πολλές μέρες μπροστά στη λάρνακα του αγίου Αχιλλείου, του υποδείχθηκε με σημείο να κατευθυνθεί στα όρη των Βουναίνων. Το σχετικό όραμα του έλεγε να φροντίσει να βρει το ιερό λείψανο του οσιομάρτυρος Νικολάου, να λουσθεί σε πηγή, που βρίσκεται κοντά στον τόπο του ιερού σκηνώματος και να πιστεύει ότι ύστερα από αυτά θα του δοθεί η ίαση.
Επίσης ο Ευφημιανός είδε οφθαλμοφανώς έναν άνδρα, που κτύπησε το πλευρό του και του είπε: «Σήκω, Ευφημιανέ, και πήγαινε στο βουνό της Βουναίνης και μέσα στην πυκνή βλάστηση θα βρείς μια ψηλή φτελιά, απ’ έξω απ’ αυτή πηγή ύδατος και μέσα στην κουφάλα του δένδρου το πολύαθλο σώμα μου. Αφού καθαρίσεις την περιοχή από τα δένδρα, τους θάμνους και τα χορτάρια να οικοδομήσης ναό επ’ ονόματί μου και μετά να λουστείς τρεις φορές στην πηγή, στο όνομα της Αγίας Τριάδος και θα γίνεις καλά από την λέπρα».
Ο Ευφημιανός ρώτησε τον Άγιο ποιος είναι. Ο Άγιος του απάντησε ότι ονομάζεται Νικόλαος και βρήκε φρικτό τέλος από τους βαρβάρους.
Πλημμυρισμένος από πνευματική ελπίδα, από αυτό το ουράνιο σημείο, ο Ευφημιανός ξεκίνησε για τα Βούναινα. Όταν έφτασε εκεί, έκανε ότι του είπε ο Άγιος. Αφού καθάρισε από τα χόρτα την περιοχή εντόπισε την πηγή και το άταφο, ακέραιο και ευωδιάζον τίμιο σκήνωμα του αγίου Νικολάου. Μετά από μικρό διάστημα οικοδόμησαν Ναό, όπου τοποθέτησαν το σκήνωμα του Οσιομάρτυρα. Έπειτα ο Ευφημιανός έλαβε σημείο να λουστεί στην πηγή τρείς φορές και άρχισε να πέφτει από το σώμα του η λέπρα σαν λέπια. Αφού βρήκε την ίαση του, με δάκρυα ευχαρίστησης και ευγνωμοσύνης για τη θεραπεία που του δώρισε ο οσιομάρτυρας του Χριστού Νικόλαος, ο Ευφημιανός αναχώρησε για την πατρίδα του παίρνοντας τεμάχιο ιερού λειψάνου του αγίου Νικολάου και διηγούμενος, όσο ζούσε τα θαυμάσια, που βίωσε.
Έκτοτε, αν και παρήλθαν περισσότεροι από δέκα αιώνες, η μνήμη του ενδόξου Οσιομάρτυρος δεν εξαλείφθηκε. Ο Κύριός μας, που απονέμει τα βραβεία της τιμής και της αφθαρσίας σε όλους τους φίλους Του, δεν άφησε τη λήθη να καλύψει τον γενναίό Του οπλίτη Νικόλαο. Αυτός που είπε: «τούς ἐμέ δοξάσαντας δοξάσω» (Α΄ Βασ. 2, 30), ανέδειξε το Νικόλαο ποταμό αστείρευτο ιαμάτων και ως φωτεινή λαμπάδα στερροψυχίας και πίστεως τον προβάλλει προς μίμηση.
Σήμερα, πλήθος από Μονές, Ναούς, και εξωκκλήσια τιμούν και γεραίρουν τον άγιο Νικόλαο τον Νέο και η ετήσια πανήγυρή του στην καρδιά της ανοίξεως δίνει την ευκαιρία για αμεσότερη επικοινωνία μαζί του και εκδήλωση τιμής και ευγνωμοσύνης των πιστών προς το θερμό αυτόν βοηθό και προστάτη τους. Οι ευχές του είθε να σκεπάζουν και όλους εμάς, που ικετευτικά αποζητούμε τις πρεσβείες του.

Η τιμία και θαυματουργός Κάρα του, καθώς και τεμάχια του Λειψάνου του βρίσκονται στην Ιερά Βασιλική και Στραυροπηγιακή Μονή του Αγίου Νικολάου στο νησί της Άνδρου, κοντά στο χωριό Ώρες. Η θήκη, που περικλείει την τιμία κάρα έχει κατασκευαστή το 1797, σύμφωνα με επιγραφή και φέρει επάνω σε αργυρό μέταλλο ανάγλυφες παραστάσεις από τα μαρτύρια του Αγίου. Η νεανική μορφή του Οσιομάρτυρα κοσμεί πολλά εικονογραφικά προγράμματα σε πολλά μέρη της πατρίδος μας, ενώ σε μονές φυλάσσονται τεμάχια αγίων μαρτυρικών λειψάνων του.