Ας βάλουμε λοιπόν μέσα στην καρδιά μας την αγάπη, που είναι «ἡ διδάσκαλος τῶν Προφητῶν, ἡ σύνδρομος τῶν Ἀποστόλων, ἡ δύναμις τῶν Μαρτύρων, ἡ ἔμπνευση τῶν Πατέρων και ἡ τελείωσις ὅλων τῶν Ἁγίων». Ας μάθουμε να δουλεύουμε και να υποτασσόμαστε στο Χριστό, για ν’ αρχίσει να ανθίζει μέσα στην ψυχή μας το λουλούδι της αγάπης. Ο Χριστός μας άνοιξε το δρόμο, που πρέπει να ακολουθήσουμε για να φτάσουμε στην αγάπη. Έγινε φτωχός, για να γίνουμε εμείς πλούσιοι σε ψυχικά χαρίσματα. Ας συγχωρέσουμε ο ένας τον άλλο, για ν’ απολαύσουμε τ’ αγαθά του Θεού και να δοκιμάσουμε τη γλυκύτητα, που δοκιμάζει όποιος ακολουθεί το Θεό της αγάπης. Εκείνος που δεν αγάπησε το Χριστό, τρέχει μάταια. Και ποτέ δεν πρόκειται να Τον φτάσει, αν δεν αγαπήσει πρώτα τον αδελφό του. Εκείνος που έφτασε την αγάπη, πλησίασε τον Ίδιο τον Χριστό, γιατί η αγάπη είναι το πλήρωμα του νόμου Του. Χωρίς αγάπη η καρδιά μας είναι στείρα και δεν ευφραίνεται με τα θαυμάσια του Θεού.
Σας παρακαλώ, λοιπόν να βιώσετε την αγάπη, και να μην αποκάμετε και σταματήσετε πριν τη φτάσετε. Γιατί κάθε άσκηση και κάθε πνευματικός αγώνας, που δεν έχει στόχο την αγάπη, είναι μάταιος. Δεν είναι δυνατό ν’ αναγνωρισθεί κανείς σαν μαθητή του Χριστού με άλλη αρετή ή εντολή, παρά μόνο με την αγάπη. Το λέει ο ίδιος ο Κύριος: «Ἐν τούτῳ γνώσονται πάντες ὅτι ἐμοί μαθηταί ἐστέ, ἐάν ἀγάπην ἔχητε ἐν ἀλλήλοις».
Για την αγάπη ο Θεός έγινε άνθρωπος κι έζησε ανάμεσά μας και υπέμεινε θεληματικά τα φρικτά πάθη-για να ελευθερώσει τον άνθρωπο από τα δεσμά της αμαρτίας και να τον ανεβάσει στους ουρανούς. Για την αγάπη έτρεξαν οι άγιοι Απόστολοι εκείνο τον ατελείωτο δρόμο-για να βγάλουν από το βυθό της ειδωλολατρίας και να φέρουν στο λιμάνι της ουράνιας βασιλείας ολόκληρη την οικουμένη, τραβώντας την με τ’ αγκίστρια και τα δίχτυα του θείου λόγου. Για την αγάπη έχυσαν το αίμα του οι άγιοι μάρτυρες-για να μη χάσουν το Χριστό. Για την αγάπη θυσίασαν με προθυμία τη ζωή του οι θεοφόροι διδάσκαλοι της οικουμένης-για να δοξαστεί η Καθολική Αποστολική Εκκλησία.
Ας αγωνιστούμε λοιπόν, να ευαρεστήσουμε το Χριστό με την αγάπη. Όταν αγαπάμε τους ανθρώπους και το Θεό, τότε Αυτός μας προσφέρει τ’ ανεκτίμητα δώρα Του: την πίστη, την καθαρότητα και την ευλάβεια. Μας χαρίζει ακόμα την κατάνυξη και τα δάκρυα, που καθαγιάζουν την ψυχή, και μας γεμίζει με θείο φως και Πνεύμα Άγιο.
0 σχόλια