Η Παναγία μας είναι γεμάτη αγάπη, στοργή και τρυφερότητα μητρική. Έτοιμη να ακούσει τον πόνο, να σπογγίσει το δάκρυ, να δώσει θεραπεία και παρηγορία, γιατί «είναι πάντων θλιβομένων η χαρά και προστάτης». Θερμή είναι η μεσιτεία της στον Υιό της για τις ανάγκες και τη σωτηρία του κόσμου. Και η μητρική της προστασία, που σκέπαζε το μικρό Ιησού της, σκεπάζει το σύμπαν και κάθε άνθρωπο. Είναι δε τόσο μεγάλη η παρρησία της ενώπιον του Υιού της, από τον οποίον είναι πάντοτε αχώριστη, γιατί «ουδέν γαρ μέσον Μητρός και Υιού» λέγει ο ιερός Δαμασκηνός. «Και επειδή στην ουράνια εκκλησία, στην «εκκλησία των πρωτοτόκων» έχει την πρώτη θέση, η μεσιτεία της για την επίγεια εκκλησία που είναι το σώμα του Υιού της, είναι διαρκής και ακατάπαυστη». Ο Υιός και Θεός της λοιπόν εκτός από την τιμή και τη δόξα που χάρισε στη μητέρα του, γιατί «η τιμή και η δόξα της Θεοτόκου έσωθεν ο της κοιλίας καρπός», την ανέδειξε και Μεσίτρια του ανθρωπίνου γένους. Και πρεσβεύει ανάμεσα σ΄ όλους τους Αγίους, για τον κόσμο και «προΐσταται πρεσβεύουσα υπέρ ημών». Βασικό και κύριο έργο της στον ουρανό, δίπλα στον Υιόν της είναι η ακατάπαυστη «πρεσβεία», η θερμή της ικεσία και παράκληση, για τα παιδιά της που άφησε στον κόσμο. Είναι το μεσιτευτικό και πρεσβευτικό της έργο τόσο μεγάλο και αποτελεσματικό, ώστε κατορθώνει να γκρεμίσει το μεσότοιχο της έχθρας και να ενώσει τα ουράνια με τα επίγεια, όπως αναφέρει ο Άγιος Βασίλειος Σελευκείας. «Χαίρε Κεχαριτωμένη, μεσιτεύουσα Θεώ και ανθρώποις, ίνα το μεσότοιχον αναιρεθή της έχθρας, και της επουρανίοις ενωθή τα επίγεια».
0 σχόλια