Η Άννα Βιμπορνόβα θυμάται το παρακάτω περιστατικό.
Ήρθε μία φορά ένας Αστυνομικός, να συλλάβει την Αγία Ματρώνα της Μόσχας και εκείνη του λέει:
– Φύγε, φύγε γρήγορα, έχεις συμφορά στο σπίτι σου. Η τυφλή δεν φεύγει από σένα, εδώ στο κρεβάτι κάθομαι, δεν πάω πουθενά…
Την άκουσε ο Αστυνομικός, πήγε σπίτι του και βρήκε την γυναίκα του καμένη από την γκαζιέρα. Πρόλαβε και την μετέφερε στο Νοσοκομείο.
Όταν την άλλη μέρα ήρθε στην Υπηρεσία, τον ρώτησαν:
– Την συνέλαβες την τυφλή;
– Την τυφλή, τους είπε, δεν θα την συλλάβω ποτέ. Χάρη στην τυφλή, πρόλαβα να πάω την γυναίκα μου στο Νοσοκομείο, άμα δεν μου το ΄λεγε θα την έχανα…
Αγάπη
Τί ἔχεις, ἄνθρωπε, γιατί τόσο κλαῖς;
«Κύριε, δὲν ἔχω τὸν φόβο σου μέσα μου, γι᾿ αὐτὸ στεῖλε μου κάποιον κεραυνὸ ἢ κάποια ἄλλη δύσκολη περίσταση, ἢ ἀρρώστια ἢ δαίμονα, μήπως ἔστω καὶ μ᾿ αὐτὸν τὸν τρόπο φοβηθεῖ ἡ πωρωμένη μου ψυχή». Διαβάστε περισσότερα…
0 σχόλια