Γέροντα, πώς μπορεί ένας οικογενειάρχης να ασκείται στην αρετή;
-Δίνει ο Θεός ευκαιρίες.
 Αλλά πολλοί, ενώ ζητούν από τον Θεό να τους δίνει ευκαιρίες για να ασκούνται στην αρετή, γογγύζουν όταν συναντούν κάποια δυσκολία.
 Μερικές φορές λχ ο καλός Θεός, από την άπειρη αγάπη Του, για να ασκηθεί ο άνδρας στην ταπείνωση και την υπομονή, αφαιρεί την Χάρη Του από την γυναίκα και αρχίζει να γίνεται ιδιότροπη και να του φέρεται σκληρά.

 Τότε ο άνδρας πρέπει να χαίρεται και να ευχαριστεί τον Θεό για την ευκαιρία που του δίνει να αγωνιστεί και όχι να γογγύζει.
 Ή ζητάει η μητέρα από τον Θεό να της δίνει υπομονή.
 Πάει το παιδάκι και όπως έχει το τραπέζι έτοιμο για να φάνε, τραβάει το τραπεζομάνδηλο και τα ρίχνει όλα κάτω.
 Τότε είναι σαν να λέει στην μητέρα του : «Μαμά, κάνε υπομονή»!
Γενικά, οι δυσκολίες που υπάρχουν σήμερα στον κόσμο,
 αναγκάζουν όσους θέλουν να ζήσουν λίγο πνευματικά, να βρίσκονται σε εγρήγορση. Όπως, Θεός φυλάξει, όταν γίνεται πόλεμος, οι άνθρωποι βρίσκονται σε εγρήγορση, το ίδιο βλέπω να γίνεται και τώρα, με όσους προσπαθούν να ζουν πνευματικά.
 Να, τα καημένα τα παιδιά που είναι κοντά στην Εκκλησία πόσο δυσκολεύονται! Ο πόλεμος όμως που έχουν από το άσχημο περιβάλλον στο οποίο ζουν τα βοηθάει να είναι κατά κάποιον τρόπο ξύπνια.
 Και βλέπεις σε καιρό ειρήνης που δεν υπάρχουν δυσκολίες οι πιο πολλοί το ρίχνουν έξω. Ενώ πρέπει και τότε να αξιοποιούν την ειρήνη για την πνευματική πρόοδο˙ να προσπαθούν να κόβουν τα ελαττώματα τους και να καλιεργούν τις αρετές.
Πολύ βοηθάει στην πνευματική ζωή η ησυχία.
 Καλά είναι να έχει κανείς κάποια ώρα της ημέρας να ησυχάζει.
 Να εξετάζει τον εαυτό του, για να γνωρίσει τα πάθη του και να αγωνισθεί να τα κόψει, για να καθαρίσει την καρδιά του.
 Αν μάλιστα υπάρχει στο σπίτι ενα δωμάτιο ήσυχο, που να θυμίζει ατμόσφαιρα κελλιού, αυτό είναι πολύ καλό.
 Εκεί “εν τω κρυπτω”, θα μπορεί να κάνει τα πνευματικά του καθήκοντα, να μελετάει, να προσεύχεται.
 Η λίγη πνευματική μελέτη, όταν προηγείται από την προσευχή πολύ βοηθάει, γιατί και η ψυχή θερμαίνεται και ο νους μεταφέρεται σε πνευματικό χώρο.
 Γι’ αυτό όταν κανείς έχει πολύ περισπασμό την ημέρα, να προτιμά, αν έχει δέκα λεπτά για προσευχή, δυο λεπτά να μελετά κάτι το δυνατό, για να διώχνει τον περισπασμό.

-Γέροντα, μήπως είναι λίγο δύσκολο να τα κάνει κανείς αυτά μέσα στον κόσμο;
-Όχι, υπάρχουν λαϊκοί που ζουν πολύ πνευματικά, σαν ασκητές, με τις νηστείες τους, τις ακολουθείς τους, τα κομποσχοίνια τους, τις μετάνοιες τους, κι ‘ας έχουν παιδιά και εγγόνια.
 Την Κυριακή πηγαίνουν στην εκκλησία, κοινωνούν και γυρίζουν πάλι στο “κελλί” τους.
 Δόξα το Θεό, υπάρχουν πολλές τέτοιες ψυχές στον κόσμο.
Συγκεκριμένα, γνωρίζω κάποιον οικογενειάρχη που λέει συνέχεια την ευχή, όπου κι ‘αν βρίσκεται και έχει συνεχώς δάκρυα στην προσευχή.
 Η προσευχή του έγινε αυτοενέργητη και τα δάκρυα του είναι γλυκά, είναι δάκρυα Θείας αγαλλιάσεως.

Θυμάμαι και κάποιον εργάτη -Γιάννη τον έλεγαν- εκεί στο Άγιον Όρος που δούλευε πολύ σκληρά˙ έκανε δουλειά για δύο ανθρώπους.
 Του είχα πει να λέει την ευχή όταν εργάζεται και σιγά-σιγά την συνήθισε.
 Ήρθε μια φορά και μου είπε ότι νιώθει μεγάλη χαρά, όταν λέει την ευχή.
“Άρχισε να γλυκοχαράζει”, του είπα.
 Μετά από λίγο καιρό έμαθα ότι τον σκότωσαν δύο μεθυσμένοι.
 Πόσο είχα λυπηθεί!
 Έπειτα από λίγες μέρες κάποιος μοναχός έψαχνε ένα εργαλείο, αλλά δεν το έβρισκε, γιατί το είχε τακτοποιήσει κάπου ο Γιάννης.
 Το βράδυ φανερώθηκε στον ύπνο του ο Γιάννης και του είπε που το είχε βάλει.
 Είχε φθάσει σε πνευματική κατάσταση και μπορούσε να βοηθάει από την άλλη ζωή.
Πόσο απλή είναι η πνευματική ζωή!
 Αν κανείς αγαπήσει το Θεό, αν αναγνωρίσει τη μεγάλη Του θυσία και τις ευεργεσίες Του και στρυμώξει λίγο τον εαυτό του με διάκριση στην μίμηση των Αγίων, γρήγορα αγιάζει˙ φθάνει να ταπεινώνεται, να αισθάνεται την αθλιότητα του και την μεγάλη του αχαριστία προς τον Θεό.

Please follow and like us:
error
fb-share-icon

0 σχόλια

Αφήστε μια απάντηση

Σύμβολο κράτησης θέσης avatar

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *