μια κατάθεση δακρύων
Στην μικρή την εκκλησία η γλυκιά μας Παναγία
προσκαλεί στον Άγιο θρόνο να γιατρέψει κάθε πονο
Πόση ανάπαυση ψυχή μου έχεις απ την συμφορά όταν στέκεσαι εμπρός της και ζητάς παρηγοριά ? Στα Πανάγια της τα χέρια ακουμπάς κάθε κακό
και Εκείνη μεσιτευει στον Μονογενή Υιό
Θεία Πρόνοια σε κυκλώνει και αφήνεσαι σ Αυτή στα ψηλά να σ οδηγήσει κι η ψυχή ν αναπαυθει Μητρικό χάδι Μητέρας και απόλυτη στοργή
επουλώνει κάθε πόνο καθε βάρος και πληγή
Σαν βιβλίο σε διαβάζει σ ακουμπάει Αγγελικά νοερά την ύπαρξη σου αγκαλιάζει μυστικά
Αχ Μητέρα Παναγία της καρδιάς μας γλυκασμος
πέρασμα απ το σκοταδι γεννησες αιώνιο Φως. .
Παναγιά σ ευχαριστούμε
που ποτέ δεν μας ξεχνας και μας αξιώνεις παντα τούτης Χάρης και εμας.
.. Βούλα Σταματιου Το ποίημα το εμπνεύστηκα από τον Θεόπνευστο λόγο του Πατέρα Αθανάσιου ..
0 σχόλια