ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

Ἡ Ἁγία Ἐκκλησία μας τιμᾶ τὴν ἱερὴ μνήμη καὶ τῶν τριῶν μαζὶ στὶς 30 Ἰανουαρίου·

ἡμερομηνία ποὺ ὁρίστηκε ὡς κοινὴ ἑορτὴ κατὰ τὸν 11ο αἰώνα μ.Χ. (ἀπὸ τὸ 1081 ὁ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως-Νέας Ρώμης Ἰωάννης Μαυρόπους ὁ ἀπὸ Εὐχαΐτων θέσπισε τὸν κοινὸ ἑορτασμό), γιὰ νὰ λήξει ἡ φιλονικία σχετικὰ μὲ τὸ ποιὸς ἀπὸ τοὺς τρεῖς ἱεράρχες ὑπῆρξε ὁ σημαντικότερος.

Ἤδη ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τῆς Τουρκοκρατίας ἡ 30ή τοῦ πρώτου μήνα τοῦ χρόνου κατέστη ἡ γιορτὴ τῶν γραμμάτων καὶ τῆς παιδείας.

Ἡ ἀναμφίβολη ἐπιστημονικὴ παιδεία τους καὶ μορφωτικὴ δραστηριότητά τους, κοσμικὴ (θύραθεν) καὶ θεολογική, ὡς καὶ ἡ μέριμνα γιὰ τὴ γενικότερη παιδεία τῶν νέων,

ἀποτέλεσαν τὸν πρῶτο λόγο τιμῆς πρὸς αὐτοὺς ἀνὰ τοὺς αἰῶνες. Περισσότερο ὅμως,

ἡ σύνδεση τῆς ἑλληνικῆς κλασσικῆς παιδείας μὲ τὴ χριστιανικὴ πίστη καὶ ζωὴ εἶναι ἡ αἰτία ποὺ ἀναδείχτηκαν σὲ προστάτες τῶν γραμμάτων καὶ τῶν τεχνῶν, δηλαδὴ τοῦ συνόλου τῆς πνευματικῆς ζωῆς.

Ἔδειξαν μὲ τὴ ζωὴ καὶ τὸ ἔργο τους πὼς ἡ πίστη πρὸς τὸν Θεὸ καὶ ἡ ἀγάπη πρὸς τὸν συνάνθρωπο συμβαδίζουν.

Νοημάτισαν τὸν ἀρχαῖο κόσμο καὶ διέσωσαν ἀξίες μὲ πανανθρώπινο περιεχόμενο.

Ἀπέδειξαν ὅτι ἡ ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ μπορεῖ σὲ κάθε ἐποχὴ νὰ γίνει πράξη.

Ὅτι αὐτὸς εἶναι ὁ σκοπὸς τῆς πραγματικῆς γνώσης.

Γι’ αὐτὸ οἱ ἴδιοι εἶναι ὁδηγοὶ πρὸς τὴν ἀληθινὴ παιδεία,

ὄχι τὴν ψευδώνυμη γνώση,

καὶ πρὸς τὰ ἀγαθὰ πρότυπα κάθε νέου ἀνθρώπου ποὺ διψᾶ γιὰ δημιουργία καὶ χαριτωμένη ζωὴ καὶ κοινωνικὴ δικαιοσύνη στὸ φῶς Ἐκείνου.

Μὲ ἄλλα λόγια, σὲ ἐποχὲς σύγχυσης καὶ κρίσης, οἱ τρεῖς Ἱεράρχες ἀποτελοῦν σταθερὰ καὶ φωτεινὰ πρότυπα ὁλοκληρωμένου κατὰ Χριστὸν καὶ κατὰ κόσμον ἀνθρώπου μὲ μόρφωση γνήσια,

ζωὴ τίμια καὶ μαρτυρία φιλάνθρωπη,

οἱ ὁποῖοι καὶ ἐξακολουθοῦν νὰ πιστεύουν σὰν χριστιανοὶ καὶ νὰ φρονοῦν σὰν Ἕλληνες.

TΟ ΗΡΩΪΚΟ ΦΡΟΝΗΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

(Ἰωάννου Χρυσοστόμου)

«Τὰ κύματα εἶναι πολλὰ καὶ ἡ τρικυμία φοβερή·

ὅμως δὲ φοβόμαστε μήπως καταποντιστοῦμε,

γιατί στεκόμαστε πάνω στὸ βράχο.

Ἂς εἶναι μανιασμένη ἡ θάλασσα,

δὲν μπορεῖ νὰ διαλύσει τὸ βράχο·

Ἂς σηκώνονται ψηλὰ τὰ κύματα,

δὲν ἔχουν τὴ δύναμη νὰ καταποντίσουν τὸ πλοῖο τοῦ Ἰησοῦ.

Πές μου: Τί φοβόμαστε;

Τὸ θάνατο;

Γιὰ μένα ὅμως ἡ ζωὴ εἶναι ὁ Χριστὸς καὶ τὸ νὰ πεθάνω εἶναι κέρδος.

Ἀλλὰ πές μου:

Φοβόμαστε τὴν ἐξορία;

Ὅμως ἡ γῆ καὶ τὸ καθετὶ ποὺ τὴ γεμίζει, ἀνήκει στὸν Κύριο.

Ἀλλὰ μήπως φοβόμαστε δήμευση τῆς περιουσίας;

Τίποτε ὅμως δὲ φέραμε στὸν κόσμο·

εἶναι φανερό, ἑπομένως, ὅτι καὶ τίποτε δὲν μποροῦμε νὰ πάρουμε μαζί μας ἀπὸ αὐτόν.

Καὶ τὰ φοβερὰ πράγματα τοῦ κόσμου εἶναι ἀξιοκαταφρόνητα καὶ τὰ χρήσιμα φαίνονται γελοῖα.

Δὲ φοβοῦμε τὴ φτώχια,

δὲν ἐπιθυμῶ τὸν πλοῦτο·

δὲ φοβοῦμε τὸ θάνατο,

δὲν εὔχομαι νὰ ζήσω,

παρὰ μόνο γιὰ τὴ δική σας πνευματικὴ πρόοδο.

Γιὰ τοῦτο τώρα ὑπενθυμίζω καὶ παρακαλῶ τὴν ἀγάπη σας νὰ ἔχει θάρρος,

γιατί κανεὶς δὲ θὰ μπορέσει νὰ σᾶς χωρίσει ἀπὸ ἐμένα».

Η ΩΦΕΛΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗ «ΘΥΡΑΘΕΝ» ΠΑΙΔΕΙΑ

(Μεγάλου Βασιλείου)

«Καὶ ἐμεῖς λοιπὸν εἶναι ἀνάγκη νὰ πιστεύουμε ὅτι βρίσκεται μπροστὰ μας ὁ μέγιστος ἀπ’ ὅλους τους ἀγῶνες,

ποὺ γιὰ χάρη τοῦ πρέπει νὰ κάνουμε τὰ πάντα καὶ νὰ κοπιάζουμε ὅσο μποροῦμε γιὰ τὴν κατάλληλη προετοιμασία· καὶ νὰ μελετοῦμε τὰ ἔργα τῶν ποιητῶν, τῶν πεζογράφων καὶ τῶν ρητόρων, καὶ νὰ συναναστρεφόμαστε μὲ ὅλους τους ἀνθρώπους, ἀπ’ ὅπου πρόκειται νὰ ὑπάρξει κάποια ὠφέλεια γιὰ τὴν φροντίδα τῆς ψυχῆς. Λοιπόν, ὅπως οἱ βαφεῖς, ἀφοῦ προηγουμένως φροντίσουν νὰ ἑτοιμάσουν καθετὶ ποὺ θὰ βάψουν, τότε ρίχνουν τὸ χρῶμα, εἴτε αὐτὸ εἶναι γνήσιο πορφυρὸ εἴτε κάποιο ἄλλο· κατὰ τὸν ἴδιο τρόπο καὶ ἐμεῖς· ἂν δηλαδὴ πρόκειται

νὰ διατηρήσουμε ἀνεξίτηλη τὴ δόξα τοῦ καλοῦ γιὰ πάντα, πρέπει νὰ προετοιμαστοῦμε πρῶτα μὲ τὴ μελέτη τῶν ἔργων τῆς ἐξωχριστιανικῆς παιδείας, καὶ κατόπιν νὰ ἀκούσουμε τὶς ἱερὲς καὶ μυστικὲς ἀλήθειες τοῦ Εὐαγγελίου.

Συμβαίνει καὶ ἐδῶ κάτι ἀνάλογο μὲ τὸ ἑξῆς: πρῶτα συνηθίζουμε νὰ βλέπουμε τὸν ἥλιο στὸ νερό, καὶ ἔπειτα στρέφουμε τὰ πρόσωπά μας πρὸς τὸ ἴδιο τὸ φῶς.

Ἂν λοιπὸν οἱ διδασκαλίες αὐτὲς ἔχουν κάποια συγγένεια μεταξύ τους, θὰ μᾶς ἦταν ὠφέλιμο νὰ τὶς γνωρίζαμε·

ἂν ὅμως δὲν ἔχουν συγγένεια,

καὶ μόνο τὴ διαφορά τους νὰ γνωρίσουμε, ἐξετάζοντας τὲς παράλληλα, θὰ συντελέσει πολὺ στὸ νὰ διαπιστώσουμε ποιὰ εἶναι ἡ καλύτερη».

Θύραθεν παιδεία: ἡ κλασσικὴ παιδεία σὲ ἀντιδιαστολὴ πρὸς τὴν ἐκκλησιαστική.

Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΚΑΙ ΟΙ «ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΕΣ» ΣΠΟΥΔΕΣ.

Η «ΠΑΙΔΕΥΣΗ» ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΑΓΑΘΟ.

(Γρηγορίου τοῦ Ναζιανζηνοῦ).

«Νομίζω πὼς ἔχει γίνει παραδεκτὸ ἀπ’ ὅλους τούς συνετοὺς ἀνθρώπους ὅτι

ἡ παιδεία εἶναι τὸ πρῶτο ἀπὸ τὰ ἀγαθὰ ποὺ ἔχουμε·

καὶ ὄχι μόνο ἡ χριστιανική μας παιδεία, ποὺ εἶναι ἡ ἐκλεκτότερη καὶ ἐπιδιώκει τὴ σωτηρία καὶ τὸ κάλλος τῶν θείων πραγμάτων, τὰ ὁποία μόνο μὲ τὸ νοῦ συλλαμβάνονται· ἀλλὰ καὶ ἡ ἐξωχριστιανικὴ παιδεία, τὴν ὁποία πολλοὶ χριστιανοί,

ἔχοντας σχηματίσει λανθασμένη ἀντίληψη γι’ αὐτήν, τὴν περιφρονοῦν, ἐπειδή, λέγουν, κρύβει δόλιους σκοπούς, εἶναι ἐπικίνδυνη καὶ ἀπομακρύνει ἀπὸ τὸ Θεό.

Γιατί ὅπως ἀκριβῶς δὲ πρέπει νὰ περιφρονοῦμε τὸν οὐρανό, τὴ γῆ καὶ τὸν ἀέρα, καὶ ὅσα ὑπάρχουν σ’ αὐτά, ἐπειδὴ μερικοὶ ἔχουν σχηματίσει λανθασμένη ἀντίληψη, καί, ἀντὶ νὰ λατρεύουν τὸ Θεό, λατρεύουν τὰ δημιουργήματά Του· ἀλλὰ ἀφοῦ πέρνουμε ἀπὸ αὐτὰ ὅ,τι εἶναι χρήσιμο γιὰ τὴ ζωὴ καὶ τὴν ἀπόλαυσή μας, ἀποφεύγουμε ὅ,τι εἶναι ἐπικίνδυνο…· κατὰ τὸν ἴδιο τρόπο καὶ ἀπὸ αὐτὰ ποὺ μᾶς προσφέρει ἡ ἐξωχριστιανικὴ παιδεία παραδεχτήκαμε ὅ,τι εἶναι χρήσιμο στὴν ἔρευνα καὶ στὶς θεωρητικὲς ἀναζητήσεις, ἐνῶ ἀποκρούσαμε καθετὶ ποὺ ὁδηγεῖ στὴν εἰδωλολατρεία, στὴν πλάνη καὶ στὸ βάθος τῆς καταστροφῆς. Μάλιστα ἀπὸ τὴν ἐξωχριστιανικὴ παιδεία ἔχουμε ὠφεληθεῖ στὴν εὐσέβεια καὶ στὴ λατρεία τοῦ Θεοῦ γιατί γνωρίσαμε καλὰ τὸ ἀνώτερο ἀπὸ τὸ χειρότερο καὶ ἔχουμε κάμει δύναμη τῆς διδασκαλίας μας τὶς ἀδυναμίες ἐκείνης. Λοιπὸν δὲν πρέπει νὰ περιφρονοῦμε τὴν παιδεία ἐπειδὴ μία τέτοια περιφρόνηση φαίνεται καλὸ σὲ μερικούς· ἀντίθετα, πρέπει νὰ θεωροῦμε ἀμαθεῖς καὶ ἀμόρφωτούς τους ἀνθρώπους ποὺ ἔχουν αὐτὴ τὴν ἀντίληψη»

Please follow and like us:

Κατηγορίες: Χωρίς κατηγορία

0 σχόλια

Αφήστε μια απάντηση Ακύρωση απάντησης

Σχετικά άρθρα

Αγάπη προς Θεόν

ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ… ΓΙΝΕ ΕΝΑΣ ΒΟΣΚΟΣ

ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ… ΓΙΝΕ ΕΝΑΣ ΒΟΣΚΟΣ Σαν τους βοσκούς που πήραν πρώτοι το μήνυμα από τον άγγελο ότι γεννήθηκε στη γη ο Σωτήρας του κόσμου. Δηλαδή, απλός και ταπεινός. Χωρίς κακία και μίσος. Διαβάστε περισσότερα…

Αμαρτωλών Σωτηρία

Οἱ Φαρισσαῖοι, οἱ Γραμματεῖς καί ὑποκριτές, κάνουν καθετί ἀντίθετο ἀπό τούς Λόγους καί τήν σοφία τοῦ Θεοῦ. Ὅταν ἐλεοῦν, τό κάνουν στά κεντρικά μέρη καί στίς ὁδούς καί δέν τό κάνουν αὐτό γιά τήν δόξα τοῦ Θεοῦ, οὔτε γιά νά βοηθήσουν τούς πτωχούς, ἀλλά μόνον γιά νά τούς ἰδοῦν οἱ ἄνθρωποι. Ὅταν προσεύχωνται στόν Θεό, προσεύχονται στούς δρόμους, μόνον γιά νά τούς ἰδοῦν οἱ ἄνθρωποι. Ὅταν νηστεύουν, κάνουν τά πρόσωπα τους νά φαίνωνται ἄσχημα καί ἀτημέλητα καί χλωμά, ὥστε καί πάλι νά τούς ἰδοῦν οἱ ἄνθρωποι. Ἀλλοίμονον! Κάνουν τά πάντα μόνον γιά νά τούς ἰδοῦν οἱ ἄλλοι, ὅτι εἶναι δῆθεν ἐλεήμονες, προσευχητικοί καί μεγάλοι νηστευτές. Τά κάνουν ὅλα αὐτά καί τά κάνουν καί σήμερα γιά δύο λόγους: γιά νά λάβουν ἀπό τούς ἀνθρώπους δόξα καί χρήματα. Ὅσο γιά τόν Θεό, δέν τόν ὑπολογίζουν καθόλου, σάν νά μήν ὑπάρχη. Στήν πραγματικότητα, οἱ ὑποκριτές εἶναι ἐντελῶς οἱ πιό ἄθεοι ἄνθρωποι. Ἐξαπατώντας τούς ἀνθρώπους, λαμβάνουν αὐτό πού θέλουν, καί αὐτό εἶναι ἡ τελική πληρωμή τους. Ἀπό τόν Θεό δέν ἔχουν νά περιμένουν τίποτε, ἐπειδή δέν Τόν χρέωσαν μέ καμμιά ἀπό τίς πράξεις τους, ἀλλά ἐπέσυραν μόνον τήν ὀργήν Του. Γι᾿ αὐτούς εἶπε ὁ Κύριος: «ἐγγίζει μοι ὁ λαός οὗτος ἐν τῷ στόματι αὐτοῦ καί ἐν τοῖς χείλεσιν αὐτῶν τιμῶσί με, ἡ δέ καρδία αὐτῶν πόρρω ἀπέχει ἀπ᾿ ἐμοῦ» (Ἡσ. κθ´ 13). Ἐφ᾿ ὅσον δέν τηροῦν τό θέλημα τοῦ Θεοῦ Πατρός, τηροῦν τό θέλημα τοῦ πατρός τοῦ ψεύδους. Ὁ πατέρας ὅλων τῶν ψευδῶν, ὁ διάβολος, τούς διδάσκει ὅτι εἶναι κανονικό, φυσικό καί λογικό νά κάνουν ἔτσι, καί ὅτι καί ἄλλοι πρίν ἀπό αὐτούς ἔκαναν ὁμοίως καί ἔζησαν θαυμάσια, κερδίζοντας ἀπό τούς ἀνθρώπους δόξα καί πλούτη. Αὐτή εἶναι ἡ καταστροφική ὁδός τοῦ κόσμου, καί ὅμως αὐτοί δέν τήν ἐγκαταλείπουν, χάριν τοῦ κόσμου. Αὐτοί, ἄθλιοι καθώς εἶναι, δέν αἰσθάνονται πόσο πολύ ὁ σατανᾶς τούς ἔχει ἐξαπατήσει μέ τέτοια ψεύδη καί πόσο πολύ ἔχει μολύνει καί ἀποξηράνει τίς καρδιές τους, πού ἀκόμη καί οἱ Ἄγγελοι τοῦ Θεοῦ γυρίζουν μέ ἀποστροφή τά πρόσωπά τους ἀπό τήν δυσωδία τῶν ψυχῶν τους. Ὁλόκληρη ἡ ἐξωτερική τους, περιποιημένη ἐμφάνισις, εἶναι μόνον τό χρωματισμένο κέλυφος τοῦ θανάτου, ἕνας ἀσβεστωμένος τάφος. Ὅταν τούς βρῆ αὐτό πού λέμε θάνατος, ἀλλοίμονον! Αὐτό πού θά τούς ἔλθη τότε εἶναι ἡ βεβαίωσις καί ἡ σφραγίδα τῆς ἤδη ἀπό μακροῦ νεκρωμένης τους ψυχῆς. Ἀλλά σεῖς, μήν εἶσθε ὅπως οἱ ὑποκριτές, διδάσκει ὁ Χριστός τούς ἀνθρώπους. Μήν εἶσθε σάν τούς ὑποκριτές, ὅταν ἀγαθοεργῆτε.«σοῦ δέ ποιοῦντος ἐλεημοσύνην μή γνώτω ἡ ἀριστερά σου τί ποιεῖ ἡ δεξιά σου» (Ματθ. στ´ 3). Μήν εἶσθε ὑποκριτές, ὅταν προσεύχεσθε στόν Θεό: «σύ δέ ὅταν προσεύχῃ, εἴσελθε εἰς τό ταμιεῖόν σου, καί κλείσας τήν θύραν σου πρόσευξαι τῷ πατρί σου τῷ ἐν τῷ κρυπτῷ καί ὁ πατήρ σου ὁ βλέπων ἐν τῷ κρυπτῷ ἀποδώσει σοι ἐν τῷ φανερῷ» (Ματθ. στ´ 6). Μήν εἶσθε σάν τούς ὑποκριτές, ὅταν νηστεύετε: «σύ δέ νηστεύων ἄλειψαί σου τήν κεφαλήν καί τό πρόσωπόν σου νίψαι, ὅπως μή φανῇς τοῖς ἀνθρώποις νηστεύων, ἀλλά τῷ πατρί σου ἐν τῷ κρυπτῷ, καί ὁ πατήρ σου ὁ βλέπων ἐν τῷ κρυπτῷ ἀποδώσει σοι ἐν τῷ φανερῷ» (Ματθ. στ´ 18)· «οὐ γάρ ἐστι κρυπτόν ὅ ἐάν μή φανερωθῇ, οὐδέ ἐγένετο ἀπόκρυφον ἀλλ᾿ ἵνα ἔλθῃ εἰς φανερόν» (Μάρκ. δ´ 22). Ὁ Θεός θά σοῦ ἀποκαλύψη μεγάλα μυστικά, τότε πού ἐσύ δέν θά τό περιμένης. Οἱ Προφῆτες καί οἱ Δίκαιοι τό ἤξεραν αὐτό, ἀλλά οἱ Γραμματεῖς καί οἱ Φαρισαῖοι δέν τό ἤξεραν, καί οὔτε τό ξέρουν ἀκόμη καί σήμερα. Οἱ Προφῆτες καί οἱ Δίκαιοι ἐφοβοῦντο τόν Θεό καί ἀγαποῦσαν τόν λαό τους, ἐνῶ οἱ Φαρισαῖοι καί οἱ Γραμματεῖς, οἱ ὑποκριτές, δέν φοβοῦνται τόν Θεό καί μισοῦν τόν λαό τους. Ὁ Ἰησοῦς εὐσπλαγχνίζετο μέχρι δακρύων τόν λαόν Του (βλ. Ματθ. ιε´ 32.Μάρκ. η´ 2), τόν ὁποῖον οἱ Ἀρχιερεῖς καί οἱ Ἄρχοντες ἐξαπατοῦσαν, ὕβριζαν καί ἐκδικοῦνταν χωρίς ἔλεος. Σέ προηγούμενό Του κήρυγμα, ὁ Χριστός κήρυξε ἀνοικτά πόλεμο κατά τῆς ὑποκρισίας τους. Καθώς ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ ἦταν μεταξύ τῶν ἀνθρώπων καί ὁ καιρός περνοῦσε, αὔξανε τόν πόλεμό Του κατά τῆς ὑποκρισίας ἐξευτελίζοντάς την, καί τῆς ὑποκρισίας τῶν θρηκευτικῶν ἀρχηγῶν τοῦ καιροῦ ἐκείνου, ἐξευτελίζοντάς τους ἐνώπιόν τους καί ἐνώπιον ὅλου τοῦ λαοῦ Του. Ποτέ δέν ἐξευτέλισε ὁποιουσδήποτε ἁμαρτωλούς τόσο πολύ, ὅσο ἐξευτέλισε τούς ὑποκριτές. Τελικά, ὁ ἐξευτελισμός τῆς ὑποκρισίας ἀπό τόν Ἰησοῦ, κοντά στό τέλος πλεόν τῆς ἐπιγείου παραμονῆς Του, μετεβλήθη σέ φοβερή βροντή, ἡ ὁποία κυριολεκτικά ἄστραψε καί βρόντηξε. Δέν πρέπει νά ξαφνιάζη τοῦτο αὐτούς πού γνωρίζουν, ὅτι ὁ Ἰησοῦς δέν ἀπευθύνθηκε μόνον σέ μιά γενιά ἀνθρώπων, αὐτήν τῆς ἐποχῆς Του, ἀλλά πρός ὅλες τίς γενεές ἕως τέλους τοῦ κόσμου. Καθώς ἐξευτέλιζε τούς Ἰουδαίους ὑποκριτές πρόσωπο πρός πρόσωπο, ἐξευτέλιζε ὅλους τούς ὑποκριτές ὅλων τῶν ἐποχῶν ὅλων τῶν γενεῶν. Γιατί ἆραγε ὁ Ἰησοῦς κτύπησε τόσο σκληρά καί ἀνελέητα εἰδικά τήν ὑποκρισία; Διότι, ἡ ὑποκρισία εἶναι ἕνα σατανικό ψέμα, ἡ ὑποκρισία εἶναι σατανική ἐξ ἀρχῆς· εἶναι τό ζιζάνιο πού ἔσπειρε ὁ σατανᾶς σέ ὅλες τίς σοδειές τοῦ Θεοῦ στήν γῆ: στήν καρδιά τοῦ ἀνθρώπου, στό σπίτι του, στόν γάμο του, στήν παρέα των φίλων του, στόν λαό του καί στό ἔθνος, στήν πολιτική καί στό ἐμπόριο, στήν λύπη καί στήν χαρά, παντοῦ, σέ ὅλες τίς ἐποχές καί τούς πολιτισμούς. Κανένας πολιτισμός δέν κατάφερε νά ξερριζώση τό ζιζάνιο τῆς ὑποκρισίας, ἀλλά αὐτό κατώρθωσε νά ἀφανίση πολλούς ἀπό αὐτούς. Ἄν ἕνας πολιτισμός ἔλαμπε μέ ἐξωτερική αἴγλη, ὅπως ὁ Εὐρωπαϊκός καί.

Οἱ Φαρισσαῖοι, οἱ Γραμματεῖς καί ὑποκριτές, κάνουν καθετί ἀντίθετο ἀπό τούς Λόγους καί τήν σοφία τοῦ Θεοῦ. Ὅταν ἐλεοῦν, τό κάνουν στά κεντρικά μέρη καί στίς ὁδούς καί δέν τό κάνουν αὐτό γιά τήν δόξα Διαβάστε περισσότερα…

Χωρίς κατηγορία

Τό Τριώδιο ἄνοιξε

Τό βασικό καί ἀπαραίτητο ὅπλο, μέσο καί στοιχεῖο πού χρειάζεται ὁ ἄνθρωπος γιά τή μεγάλη «ἐπιχείρηση» καί «ἐκστρατεία» τοῦ ἀγώνα εἶναι ὁ ἀναστεναγμός καί ἡ ἀνάσα, τό κλάμα καί τό δάκρυ πού γίνεται ψίθυρος καί Διαβάστε περισσότερα…