Γεννάται ο Χριστός, αναγεννάται η φύσις. Λαμπροφορεί και χαίρει.
Γεννάται ο Χριστός αναγεννάται ο άνθρωπος.
 Γεννήθηκε ο Χριστός στην ταπεινή φάτνη της Βηθλεέμ και έγινε η απαρχή της ζωής που με τη διδασκαλία του, την επικοινωνίαν του, τον τρόπον ζωής του, με τα θαύματά τον επανέφερε στο σωστό δρόμο αυτούς που οδηγούντο εις την απώλειαν.
Μυστήριον ξένον και παράδοξον. 2018 χρόνια πριν, ένας λόγος ισχυρότατος ακούγεται, και δεν είναι κανένας άλλος, από του λόγου του εμφανισθέντος Αγγέλου προς τους αγραυλούντας ποιμένας, που αναγγέλλει επισήμως και με φόβον Θεού την αποκάλυψιν του Μυστηρίου της Σαρκώσεως του Χριστού:
 «Ευαγγελίζομαι υμίν χαράν μεγάλην, ήτις έσται παντί τω λαώ, ότι τέχθη υμίν σήμερον Σωτήρ, ως εστίν Χριστός ο Κύριος». (Λουκ. 2,11).

Είναι η εκπλήρωσις της προσδοκίας του ανθρώπου, ως επίσης και ο πρώτος ασπασμός προς το ανθρώπινον γένος των ουρανίων δυνάμεων, μετά την πτώσιν.
Αυτός ο ειρηνικός ασπασμός, ενδεδυμένος από τον πλέον ηχηρόν ύμνον της Ουρανίου στρατιάς, «Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη εν ανθρώποις ευδοκία»(Λουκ. 2,14).

Αποτελεί το θεμέλιον της ελπίδος μας, την απαρχήν της θείας εγγυήσεως, όχι απλώς δια την λύτρωσιν του ανθρώπου, και την αποκατάστασιν της σχέσεώς του με τον Θεόν, αλλά πλείον για ειρήνευσιν και συμμετοχήν σε πολύ πιο ανώτερον·
 «Εις κοινωνίαν του Αγίου Πνεύματος, εις Βασιλείας ουρανών πλήρωμα, εις παρρησίαν την προς τον Θεόν.»
Την Αγία νύχτα των Χριστουγέννων ήλθε ο μεγάλος Αναμενόμενος, η προσδοκία των Εθνών.
«Επεσκέψατο ημάς εξ ύψους ο Σωτήρ ημών, ανατολή ανατολών και οι εν σκότει και σκιά εύρομεν την αλήθειαν, και γαρ εκ της Παρθένου ετέχθη ο Κύριος», (Εξαποστειλάριον των Χριστουγέννων)

. Ήλθε ο μεγάλος και μοναδικός επισκέπτης, αλλά η υποδοχή δυστυχώς που του έγινε, δεν ήτο η ανάλογος με την προσμονήν των ανθρώπων δια τον ερχομόν του.

Ήλθεν εις τα ίδια, δηλαδή στους ανθρώπους Του, στον περιούσιον λαόν του, και δεν τον δέχθηκαν με αγάπη, δεν τον ανεγνώρισαν Κύριον και Βασιλέαν τους.
 Και όχι μόνον δεν τον δέχθηκαν, αλλά και τον κατεδίωξαν όπως παρατηρή ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος:
 «Ου παρέλαβον αλλά και διεκρούσαντο· και ου τούτο μόνον αλλά και έξω του αμπελώνος εκβαλόντες, απέκτεινον». (κατά Ιωάννην Ιερόν Ευαγγέλιον).

Άνθρωποι σαρκικοί και φύλαυτοι, δεν μπορούν να δεχθούν Εκείνον ο οποίος «αμαρτίαν ουκ εποίησεν ουδέ ευρέθη δόλος εν τω στόματι Αυτού». (Α! πετρ. Β’ 22) και που διήλθεν «ευεργετών και ιώμενος» (πραξ. 38)

Άνθρωποι επιθετικοί, μνησίκακοι, εριστικοί, φιλοπόλεμοι, πώς να δεχθούν τον Άρχοντα της ειρήνης;

Όμως τον δέχθηκαν οι απλές και ταπεινές εκείνες ψυχές:
 «ο δίκαιος Ιωσήφ ο μνήστωρ, η Αγία Παρθένος και Μητέρα του,
 οι ποιμένες, οι εξ ανατολών Μάγοι,
ο δίκαιος γέροντας Συμεών ο Θεοδόχος, και η Άννα η προφήτις,
 ο ερημίτης Ιωάννης ο Πρόδρομος,
και κάποιοι άλλοι ευσεβείς και θεοσεβείς Χριστιανοί.
«Σήμερον Θεός επί γης παραγέγονεν, και άνθρωπος εις ουρανούς αναβέβηκε.
 Σήμερον οράται σαρκί.
Ο φύσει αόρατος δια τον άνθρωπον δια τούτο και ημείς δοξολογούντες βοήσωμεν Αυτώ·
 Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη· ην ημιν εβράβευσεν η Παρουσία σου Σωτήρ ημών….» (ιδιόμελον της Λιτής των Χριστουγέννων).

Η ειρήνη λοιπόν είναι το μεγάλο βραβείον που μας χαρίζει η παρουσία του Χριστού.
2018 χρόνια μετά τη Σάρκωση του Λόγου η Ιστορία επαναλαμβάνεται…
Ο φιλάνθρωπος Κύριος Ιησούς Χριστός θα έλθη και εφέτος.
 Την άγια νύχτα των Χριστουγέννων όλα θα γεμίσουν φως.
 Οι άγγελοι θα δοξολογήσουν.
 Οι ποιμένες θα τον προσκυνήσουν.
 Τα αρνάκια και τα βόδια με τα χνώτα τους θα τον ζεστάνουν.
Οι Μάγοι με οδηγό το λαμπρό αστέρι θα τον βρούν μετά από κοπιαστικό ταξίδι,
και θα του προσφέρουν τα δώρα τους, τους θησαυρούς της καρδιάς τους,
 χρυσό, λίβανον και σμύρνα.
Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος μας δίδει μια διπλή συμβολική σημασία στα δώρα και τονίζει;
 Οι Μάγοι προσέφεραν το χρυσό για να τιμήσουν τον Χριστό ως νέο Βασιλέα του κόσμου,
 το λιβάνι για να τιμήσουν Αυτόν ως Θεό,
 και την σμύρνα για να τιμήσουν τη θυσία του υπέρ των ανθρώπων.
Η δεύτερη συμβολική σημασία συμβολίζει τα δώρα με τις μεγάλες αρετές, όπως αναφέρει ο Απόστολος Παύλος,
 την πίστιν που λάμπει σαν χρυσός,
 την Ελπίδα που μυρίζει σαν λιβάνι,
 και την αγάπη που ενώνει και συσφίγγει σαν σμύρνα τα μέλη της Εκκλησίας.

Η προσκύνησις του Θείου βρέφους από τους σοφούς Μάγους της Ανατολής είναι γεγονός που εκφράζει την παγκοσμιότητα της σωτηρίας όλων των ανθρώπων.
 Οι ευλαβείς και ταπεινοί Χριστιανοί θα συναντήσουν και θα υποδεχθούν τον Κύριον.
 Θα ετοιμασθούν με νηστεία, προσευχή, Ιερά Εξομολόγηση και θεία Κοινωνία, για τη μεγάλη συνάντηση.(Γνωρίζουν ότι θα τον βρουν στη Χριστουγεννιάτικη ακολουθία και την θεία Λειτουργία.

 Θα τον συναντήσουν ακόμα στο πρόσωπον κάθε πονεμένου ανθρώπου.
 Έτσι θα αξιωθούν να γίνουν τέκνα του Θεού:»όσοι δε έλαβον Αυτόν έδωκεν αυτοίς εξουσίαν, τέκνα Θεού γενέσθαι τοις πιστεύουσιν εις το όνομα Αυτού». Ι(Ιωάννου α’ 12).
Το διάστημα της Σαρακοστής των Χριστουγέννων, οι προεόρτιοι ύμνοι, οι μελίρρυτες καταβασίες, οι πλούσιοι ασματικοί κανόνες, καταλύπτουν το μέγα μυστήριον της Ενανθρωπήσεως του λόγου του Θεού.
Ανάμεσα στις πλήρους θεολογικού περιεχομένου ωδές έρχεται ως αποκορύφωμα και ψάλλεται με κατάνυξιν, η γλυκυτάτη Ενάτη ωδή του Όρθρου της εορτής, αφιερωμένη εις το πρόσωπον της Υπεραγίας Θεοτόκου.
 Ένα ξέσπασμα πνευματικής χαράς και αγαλλιάσεως.
«Μεγάλυνον ψυχή μου
την τιμιωτέραν και ενδοξοτέραν
των άνω στρατευμάτων.
Μυστήριον ξένον, ορώ και παράδοξον!…..»
Τι σημαίνουν αλήθεια για μας τους σημερινούς Ορθόδοξους Έλληνες τα Χριστούγεννα,
 η εορτή των εορτών;»
 Σημαίνουν Αγάπη.
 Άρα ο μεγάλος στόχος του Χριστού είναι η εφαρμογή της αγάπης.
Ο Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης μας τονίζει:
«Οπου αγάπη ο Χριστός, και όπου ο Χριστός χαρά».
«Μακάριοι είναι όσοι έχουν στην καρδιά τους,
 άξονα το Χριστό και περιστρέφονται χαρούμενοι γύρω από το Άγιον όνομά του».
Χριστούγεννα λοιπόν.
 Χαράς Ευαγγέλια…

Please follow and like us:
error
fb-share-icon

0 σχόλια

Αφήστε μια απάντηση

Σύμβολο κράτησης θέσης avatar

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *