Ἐκκλησία εἴμαστε μόνο ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι,
γι᾽ αὐτό καί λέμε
«Εἰς ΜΙΑΝ, ἁγίαν, καθολικήν καί ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν».
Πολύ νά προσέχουμε ἀπό τούς αἱρετικούς, μᾶς λέγει ὁ ἅγιος
Ἰγνάτιος,
γιατί μιλᾶνε μέ δόλιο τρόπο.
Τό πικρό δηλητήριό τους, λέει,
τό κερνᾶνε μέ μέλι καί ἔτσι παραπλανῶνται οἱ ἀμαθεῖς καί παρασύρονται στήν πλάνη
. Κατά τήν πίστη τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀντίθετα μέ αὐτό πού ἔλεγαν οἱ αἱρετικοί Δοκῆτες,
ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ ἔγινε πραγματικά ἄνθρωπος σαρκωθείς
στήν ἁγιασμένη Κοιλία τῆς Παναγίας Θεοτόκου.
Γι᾽ αὐτό καί ὁ ἅγιος Ἰγνάτιος στίς ἐπιστολές του (βλ. Ἐφεσ. 7,2)
ὀνομάζει τόν Ἰησοῦ Χριστό καί «ἐκ Θεοῦ» καί «ἐκ Μαρίας» γεννηθέντα.
Τόν ὀνομάζει καί «ἀπαθῆ» καί «παθητό».
«Ἀπαθής», γιατί ἦταν Θεός καί «παθητός», γιατί ἦταν ἄνθρωπος.
Ἀφοῦ ὁ Ἰησοῦς Χριστός εἶναι πραγματικά Θεός καί πραγματικά ἄνθρωπος,
μέ μία λέξη Θεάνθρωπος,
αὐτό πού κοινωνᾶμε στήν Θεία Λειτουργία εἶναι πραγματικα
«ἡ Σάρκα τοῦ Χριστοῦ πού ἔπαθε» (Σμυρν. 7,1),
εἶναι αὐτό τό Ἴδιο Αἷμα τοῦ Χριστοῦ πού χύθηκε στόν Γολγοθᾶ τήν Μεγάλη Παρασκευή.
Γιά τήν Θεία Κοινωνία λέγει πολύ ὡραῖες ἐκφράσεις ὁ ἅγιος Ἰγνάτιος,
ἀδελφοί. Λέει ὅτι εἶναι «φάρμακο ἀθανασίας»,
«ἀντίδοτο τοῦ μή ἀποθανεῖν».
Αὐτό σημαίνει ὅτι γιά τίς ἁμαρτίες πού κάνουμε
καί οἱ ὁποῖες μᾶς φέρνουν τόν θάνατο τῆς ψυχῆς μας,
γιά «ἀντίδοτο» νά μήν πεθάνουμε, πρέπει νά κοινωνᾶμε
στήν Θεία Λειτουργία τό Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ Χριστοῦ.
Γι᾽ αὐτό καί ὁ Ἱερέας, ὅταν κοινωνάει τόν πιστό, τοῦ λέγει:
«Εἰς ζωήν αἰώνιον καί ἀθάνατον».
Γι᾽ αὐτούς πού κοινωνᾶνε μέ καθαρή τήν καρδιά, λέει ὁ ἅγιος Ἰγνάτιος ὁ Θεοφόρος ὅτι γίνονται «θεοφόροι», «χριστοφόροι», «ναοφόροι» καί «ἁγιοφόροι» (Ἐφεσ. 9,2)!
Ὁ ἅγιος Ἰγνάτιος εἶναι ὁ πρῶτος πού ὀνόμασε τήν Ἐκκλησία μας «Καθολική»
(Σμυρν. 8,2), τήν δέ ὀνομασία αὐτή ἀκοῦμε στό Πιστεύω μας,
ὅταν λέμε «Εἰς Μίαν, Ἁγίαν, Καθολικήν καί Ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν».
Ὥστε λοιπόν δέν εἶναι Καθολικοί οἱ Παπικοί, ὅπως θέλουν νά λέγονται,
ἐπειδή ἔχουν κοσμικές ἐπιδιώξεις νά ἐξαπλωθοῦν παντοῦ,
ἀλλά ἐμεῖς, οἱ Ὀρθόδοξοι,
εἴμαστε τά πραγματικά μέλη τῆς πραγματικῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας.
– Ἀλλά τί εἶναι Ἐκκλησία, ἀδελφοί μου;
Γιά τήν Ἐκκλησία ὁ ἅγιος Ἰγνάτιος λέγει ὅτι εἶναι «τό θυσιαστήριο» (Ἐφεσ. 5,10. Τραλ. 7,2),
δηλαδή ἡ Ἁγία Τράπεζα, δηλαδή ἡ Θεία Λειτουργία,
πού γίνεται ἐπάνω στήν Ἁγία Τράπεζα.
Ὥστε λοιπόν στήν Θεία Λειτουργία λαμβάνουμε
τήν οὐσιαστική ἔννοια τοῦ τί εἶναι Ἐκκλησία.
και λέγω τώρα:
Ἀφοῦ μέ τούς Παπικούς δέν μποροῦμε νά τελέσουμε μαζί τήν Θεία Λειτουργία,
δέν συνιστοῦν αὐτοί οἱ Παπικοί Ἐκκλησία.
Ἐκκλησία εἴμαστε μόνο ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι,
γι᾽ αὐτό καί λέμε
«Εἰς ΜΙΑΝ, ἁγίαν, καθολικήν καί ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν».
Ὁ ὅρος ὅμως καί ἡ προϋπόθεση, κατά τόν ἅγιο Ἰγνάτιο,
ὅτι ἀνήκει κάποιος στήν Ἐκκλησία,
εἶναι ἡ ἑνότητά του μέ τόν Ἐπίσκοπο τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας, στήν ὁποία ἀνήκει αὐτός (Σμυρν. 8,1. 9,1. Φιλαδ. 3,2).
0 σχόλια