Άπειρες είναι οι αιτίες, που μέρα και νύχτα στη ζωή μας,
μας παρακινούν για προσευχή:
Όλος ο κόσμος γύρω μας.
Όλα τα κτίσματα του Δημιουργού μας παρακινούν ν’ αναπέμψουμε δεήσεις προς τον Κύριον.
Ο ήλιος που μας χαρίζει το φως της ημέρας.
Το φεγγάρι με τ’ άστρα, που τις ξάστερες
νύχτες γίνονται αδαμαντοστόλιστη κορώνα της γης.
Τα σύννεφα με τις αστραπές και τις μπόρες, οι σεισμοί!
Η απεραντοσύνη της θάλασσας, άλλοτε με τη γαλήνη κι άλλοτε με τα κύματα της.
Τα πουλιά που πετάνε επάνω μας τιτιβίζοντας χαρούμενα…
Όλα μας λένε: «Προσευχήσου στον Πλάστη μας»…».
Οι καθημερινές μας ανάγκες, η συναίσθηση της μικρότητας μας μέσα στο απέραντο σύμπαν,
μας παρακινούν να ζητούμε κάθε τόσο με προσευχές τη βοήθεια του Κυρίου.
Η ιστορία μας με τις εθνικές καταστροφές, όταν οι πρόγονοι μας δεν ακολουθούσαν το δρόμο του Θεού και με τις
ανόδους και νικηφόρους πολέμους, όταν εκτελούσαν τις εντολές Του, μας επιτάσσει:
«Μη ξεχνάς ποτέ σου το Θεό».
Οι προγονικές συνήθειες, που κληρονομήσαμε από τους γονείς μας.
Οι γραπτοί και άγραφοι νόμοι.
Με λίγα λόγια ο ηθικός νόμος, που με θεϊκή έμπνευση καταγράφτηκε στα Ευαγγέλια, μας βροντοφωνούν να βρισκόμαστε σε διαρκή επικοινωνία με τον Ουράνιο Πατέρα.
Τα άπειρα παραδείγματα των Αγίων και των Μαρτύρων της Εκκλησίας μας,
που η προσευχή τους πλημμύριζε με γαλήνη και καρτερία
και στις πιο φρικτές στιγμές των μαρτυρίων τους!
Αλλά και ο ίδιος ο Κύριος Ιησούς, που σταυρώθηκε για τη σωτηρία μας,
μας δείχνουν μέρα-νύχτα το δρόμο της προσευχής.
Αρκεί ν’ ανοίξουμε τα μάτια της ψυχής μας.
Αρκεί να συναισθανθούμε το σκοπό της αποστολής μας σε τούτο τον πρόσκαιρο κόσμο και θα δούμε ολόφωτο το δρόμο της προσευχής
να μας οδηγεί προς τον Κύριο της αιώνιας ζωής
.Προσπάθησε λοιπόν και συ, αδελφέ,
να έχεις πάντα ανοιχτά τα μάτια και τ’ αυτιά της ψυχής σου,
για να βλέπεις και ν’ ακούς όλα αυτά,
που σου μιλάνε για την προσευχή και σου δείχνουν φωτεινό
το δρόμο προς τον Θεό!
Η σωτηρία του ανθρώπου εξαρτάται από την προσευχή,
γιατί τον ενώνει με τον Θεό.
Όταν ο άνθρωπος είναι ενωμένος με τον Θεό,
είναι επόμενο να μη ξεφεύγει από το Νόμο του Θεού και να προσέχει σε κάθε βήμα του.
Έτσι με την προσευχή όλοι μας οι σκοποί στη ζωή είναι θεάρεστοι.
Όλες μας οι ενέργειες στέφονται από επιτυχία,
γιατί έχουμε συμπαραστάτη μας το Θεό.
Είναι λοιπόν η προσευχή κάτι αναγκαίο και πρωταρχικό στη ζωή μας.
Όμως ο σατανάς μας παρανομεύει πάντοτε,
για να βρει μιά στιγμή,
που δεν κρατάμε το όπλο της προσευχής,
ώστε να μας παρασύρει
στο δρόμο του, που πάντα είναι εύκολος και κατηφορικός.
Να, γιατί επιβάλλεται η προσευχή μας να είναι πάντοτε συνεχής και αδιάλειπτη.
Η εκτέλεση των άλλων χριστιανικών καθηκόντων μας γίνεται κατά διαστήματα,
το καθήκον όμως της προσευχής επιβάλλεται να γίνεται αδιάκοπα και συνεχώς.
Πρέπει να ξέρεις, αδελφέ μου, ότι και η απλή επίκληση του Ονόματος του Κυρίου είναι προσευχή!… Και δε χωράει αμφιβολία,
ότι αυτό μπορεί και πρέπει να γίνεται συνεχώς,
σε κάθε αναπνοή μας
Μ’ αυτόν τον τρόπο η σκέψη μας και η μνήμη μας κατευθύνονται συνεχώς στον Θεό.
Η πορεία αυτή της σκέψης μας στη θεϊκή παρουσία
σημαίνει δόσιμο ολοκληρωτικό του είναι μας στον Κύριον Ιησούν.
Σημαίνει δόσιμο της ψυχής μας σ’ Αυτόν.
Να, γιατί οι Άγιοι Πατέρες μας συμβουλεύουν
να επικαλούμεθα το Όνομα του Κυρίου Ιησού σε κάθε αναπνοή μας.
Οι δυνάμεις του κακού, που είναι αντίθετες στην προσευχή της καρδιάς μας,
μας επιτίθενται από δύο μέρη:
Από τ’ αριστερά και από τα δεξιά. Δηλαδή:
Όταν δεν μπορούν να μας εμποδίσουν από την προσευχή με τις μάταιες και αμαρτωλές σκέψεις, φέρνουν στο μυαλό μας λογής-λογής υλιστικές σκέψεις,
για να ματαιώσουν την προσευχή μας,
που δεν ανέχεται να υποφέρει ο μισόκαλος σατανάς…
Και κάνει το παν, για να μας ξεγελάσει να εγκαταλείψουμε τη συνομιλία μας με το Θεό,
αρχίζοντας κοσμικές συνομιλίες μ’ ανθρώπους…
Κλείνε λοιπόν, αδελφέ μου,
σαν άλλος Οδυσσέας τ’ αυτιά της ψυχής σου προς τις σειρήνες του κόσμου του αιώνα τούτου,
που κατά το ταξίδι της ζωής σου ακούς από δεξιά ή αριστερά σου
να
σου τραγουδούν μαγικά τραγούδια για υλιστικές θεωρίες και μοντέρνες ιδέες.
0 σχόλια