Βηθλεὲμ ἑτοιμάζου· · εὐτρεπιζέσθω ἡ φάτνη·
τὸ Σπήλαιον δεχέσθω, ἡ ἀλήθεια ἦλθεν·
ἡ σκιὰ παρέδραμε· καὶ Θεὸς ἀνθρώποις, ἐκ Παρθένου πεφανέρωται,
μορφωθείς τὸ καθ’ ἡμᾶς, καὶ θεώσας τὸ πρόσλημμα.
Διὸ Ἀδὰμ ἀνανεοῦται σὺν τῇ Εὔᾳ, κράζοντες·
Ἐπὶ γῆς εὐδοκία ἐπεφάνη, σῶσαι τὸ γένος ἡμῶν.
Ὁ ταπεινούμενος Χριστός, ἰδίως ὅπως ἐμφανίζεται στό ὗψος τοῦ Σταυροῦ,
ἀλλά καί ὅπως φανερώνεται κατά τήν Ἑορτή τῶν Χριστουγέννων.
Ταπείνωση δέν σημαίνει ταπεινοσχημία,
ἐξωτερική συμπεριφορά μισοκακόμοιρη πού ὅμως, ὁδηγεῖ σέ σκληρότερο κρυφό ἐγωισμό. Ταπείνωση σημαίνει ξεκάθαρο ἀγαπητικό φρόνημα,
«καρδία συντετριμμένη καί τεταπεινωμένη»,
ἱκανότητα νά κρύβεις τόν ἑαυτό σου γιά νά μήν γίνεται ἐπίκεντρο ἀλλά ἀθέατο.
Εἶναι ὁ μοναδικός δρόμος πού ὁδηγεῖ στόν Ἅγιο Θεό,
καθώς τόν ἄνοιξε ὁ ἴδιος ἐρχόμενος στήν γῆ ταπεινούμενος.
Εἶναι τό βῆμα πρός τά πίσω πού κάνει ὁ ἀθλητής γιά νά φύγει μέ μεγαλύτερη ὁρμή πρός τά ἐμπρός.
Εἶναι ἡ ἰσχυρή πίεση πρός τά κάτω πού δέχεται τό ἐλατήριο
γιά νά ἐκτοξευτεῖ στή συνέχεια πρός τά ἐπάνω.
Εἶναι ὁ κόπος πού πρέπει νά καταβληθεῖ γιά νά κερδηθοῦν τά πάντα,
γιατί ἡ ταπείνωση εἶναι ἡ προϋπόθεση καί ἡ ἐκκίνηση ὅλων τῶν ἄλλων ἀρετῶν.
Ἡ ζωή τοῦ Χριστοῦ καί τό μήνυμα τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας
αὐτό διδάσκουν ὡς καταστάλλαγμα σοφίας,
ὅτι ἡ ἀρχή εἶναι ἡ ταπείνωση.
Αὐτή θά μᾶς κάνει νά αἰσθανθοῦμε οἰκεῖοι μέ τόν Θεόν καί τά πλάσματά Του, τούς ἀνθρώπους. Αὐτή μᾶς ὁδηγεῖ στήν ἀγάπη,
μᾶς χαρίζει τήν εἰρήνη καί μᾶς δωρίζει τήν βαθεῖα καί ἀναφαίρετη οὐράνια χαρά.
Αὐτή ὁριοθετεῖ τήν συμπεριφορά μας καί διευκολύνει στό νά ἀποφεύγονται μίση,
ἀντιπαλότητες, ἐχθροπάθεια.
«Λέγει Κύριος· ἐπὶ τίνα ἐπιβλέψω, ἀλλ᾿ ἢ ἐπὶ τὸν ταπεινὸν καὶ ἡσύχιον» (Ἠσ. ξστ´,2).
Ἡ Παλαιά Διαθήκη μᾶς παρουσιάζει τόν Θεό νά ἀναρωτιέται:
Ποιόν θά κοιτάω καί θά προσέχω, ὅπως ὁ πατέρας τό παιδί;
Γιά νά δώσει τήν ἀπάντηση ὁ ἴδιος ὁ Θεός:
ποιόν ἄλλον; Τόν ταπεινό πού ἔχει εἰρήνη στήν ψυχἠ.
Ἄν θέλουμε νά εἴμαστε στά μάτια τοῦ Θεοῦ,
ἄν ἐπιθυμοῦμε τήν πατρική Του ἀγκαλιά,
ἄς ταπεινωθοῦμε ὄλοι μας ἀδελφοί!
Ἄς πάρουμε τό μάθημά μας ἀπό τό Βρέφος τῆς Βηθλεέμ
καί τήν Παναγία Μητέρα Του κι ἄς ἄντιγράψουμε τό θεϊκό παράδειγμα στήν ψυχή,
τἤν καρδιά καί τό νοῦ μας.
Ἄς κάνουμε ἀγῶνα ζωῆς καί ὑπόθεση βιωματική τήν ὑψοποιό ταπείνωση.
Γιά νά ἀποκτήσει νόημα ἡ ζωή μας.
Γιά ν᾽ ἀνοίξουν τά μάτια μας καί νά καταλάβουμε τά γνήσια καί οὐσιαστικά τῆς ζωῆς αὐτῆς.
Γιά νά ζήσουμε μιά ζωή κατά Χριστόν, μέ νόημα καί ἀξία.
Δεῦτε ἴδωμεν πιστοί ποῦ ἐγεννήθη ὁ Χριστός.
Καί κυρίως ἄς παρατηρήσουμε τό πῶς γιά νά βγάλουμε καταλυτικά συμπεράσματα,
ἰσχυρά διδάγματα, ὑποθῆκες ζωῆς.
Καλά κι εὐλογημένα Χριστού-γεννα.
Please follow and like us:
Κατηγορίες: Χριστος--Ετεχθη
0 σχόλια