Κάθε χριστιανός οφείλει ν’ αγαπά το Θεό.
Οφείλεις ν’ αγαπάς τον Κύριο και Θεό σου μ’ όλη σου την καρδιά και μ’ όλη σου την ψυχή και μ’ όλο σου το νου. Αυτή είναι η πρώτη και μεγάλη εντολή (Ματθ. 22:37).
Αν μ’ αγαπάτε, τηρήστε τις εντολές μου (Ιω. 14:15).
Όποιος εγκολπώθηκε τις εντολές μου και τις εκτελεί, εκείνος είναι που μ’ αγαπά. Και όποιος αγαπά εμένα, ϑ’ αγαπηθεί από τον Πατέρα μου και θα τον αγαπήσω κι εγώ και θα φανερώσω μέσα του μυστικά τον εαυτό μου (Ιω. 14:21).
Όποιος δεν μ’ αγαπά, δεν τηρεί τις εντολές μου (Ιω. 14:24).
Αγαπάτε το Χριστό, αν και δεν τον έχετε γνωρίσει (Α΄ Πετρ. 1:8).
Όποιος αγαπά τον Πατέρα, αγαπά και τον Υιό, που γεννήθηκε από τον Πατέρα (Α΄ Ιω. 5:1).
2. Κάθε χριστιανός οφείλει ν’ αγαπά τον αδελφό του (το συνάνθρωπό του).
Δεύτερη εντολή, όμοια με την πρώτη, είναι το ν’ αγαπήσεις τον συνάνθρωπο σου όπως αγαπάς τον εαυτό σου (Ματθ. 22:39).
Σας δίνω μια νέα εντολή: Ν’ αγαπάτε ο ένας τον άλλον. Όπως σας αγάπησα εγώ, έτσι ν’ αγαπάτε κι εσείς ο ένας τον άλλον (Ιω. 13:34).
Απ’ αυτό το γνώρισμα θα μάθουν όλοι οι άπιστοι πως είστε μαθητές μου, αν δηλαδή έχετε αγάπη μεταξύ σας (Ιω. 13:35).
Χρέος άλλο να μην αφήνετε σε κανέναν εκτός από την αγάπη που οφείλετε ο ένας στον άλλον. Επειδή εκείνος που αγαπά τον αδελφό του, έχει εκπληρώσει όλο το νόμο του Θεού. Κι αυτό, γιατί το «μη μοιχεύσεις», «μη φονεύσεις», «μην κλέψεις», «μην ψευδομαρτυρήσεις», «μην επιθυμήσεις», κι όλες οι άλλες εντολές, σ’ αυτή την εντολή συνοψίζονται και περιλαμβάνονται: Στο ν’ αγαπήσεις το συνάνθρωπό σου σαν τον εαυτό σου (Ρωμ. 13:8-9).
Αγαπήστε με καθαρή καρδιά ο ένας τον άλλον (Α΄ Πετρ. 1:22).
Ν’ αγαπάτε τους αδελφούς σας (Α΄ Πετρ. 2:17).
Αν τόσο πολύ μας αγάπησε ο Θεός, οφείλουμε κι εμείς ν’ αγαπάμε ο ένας τον άλλον (Α΄ Ιω.4:11).
Όποιος δεν αγαπά τον αδελφό του, αυτός βρίσκεται σε κατάσταση πνευματικού θανάτου (Α΄ Ιω. 3:14).
Να πώς μάθαμε τι είναι αγάπη: “Όπως ο Χριστός πρόσφερε τη ζωή Του στο θάνατο για χάρη μας, έτσι κι εμείς οφείλουμε να προσφέρουμε και τη ζωή μας ακόμα για τους αδελφούς μας (Α΄ Ιω. 3:16).
Παιδιά μου, ας μην αγαπάμε με τα λόγια μόνο και με τη γλώσσα, αλλά έμπρακτα και αληθινά (Α΄ Ιω. 3:18).
Όποιος αγαπά το Θεό, αυτός αγαπά και τον αδελφό του (Α΄ Ιω. 4:21).
3. Οι χριστιανοί οφείλουν να μην έχουν διαμάχες ούτε να νιώθουν μνησικακία και μίσος κατά των αδελφών τους, αλλά κι αν ακόμα παρεξηγηθούν μεταξύ τους, οφείλουν γρήγορα να συμφιλιωθούν.
Όποιος χριστιανός οργίζεται εναντίον του αδελφού του χωρίς εύλογη αφορμή, είναι υπόδικος στο τοπικό δικαστήριο. Και όποιος πει τον αδελφό του «ρακά», δηλαδή «ανόητε», είναι υπόδικος στο ανώτατο δικαστήριο. Και όποιος πει τον αδελφό του «βλάκα», αυτός θα καταδικαστεί στη φωτιά της κολάσεως (Ματθ. 5:22).
Αν πας στην εκκλησία για να δώσεις κάποια προσφορά, και εκεί θυμηθείς ότι ο αδελφός σου είναι λυπημένος μαζί σου, άφησε εκεί, μπροστά στην εκκλησία, την προσφορά σου, πήγαινε να συμφιλιωθείς πρώτα με τον αδελφό σου και ύστερα έλα να προσφέρεις το δώρο σου (Ματθ. 5:23-24).
Κοίταξε να συμφιλιωθείς γρήγορα με τον αδελφό σου με τον οποίο βρίσκεσαι σε αντιδικία, όσο ακόμα είστε στη στράτα της εδώ ζωής (Ματθ. 5:25).
Όποιος νομίζει ότι μπορεί να είναι φιλόνικος, ας ξέρει πως ούτε εγώ ούτε οι Εκκλησίες του Θεού έχουμε τέτοια συνήθεια, δηλαδή να φιλονικούμε (Α΄ Κορ. 11:16).
Ο δούλος του Θεού δεν πρέπει να φιλονικεί, αλλά πρέπει να είναι ήπιος απέναντι σε όλους, διδακτικός, ανεξίκακος (Β΄ Τιμ. 2:24).
Η δύση του ηλίου να μη σας βρίσκει ποτέ οργισμένους (Εφ. 4:26).
Όποιος μισεί τον αδελφό του, βρίσκεται στο σκοτάδι και πορεύεται μέσα στο σκοτάδι και πού πάει δεν ξέρει, γιατί το σκοτάδι έχει τυφλώσει τα μάτια του (Α΄ Ιω. 2:11).
Καθένας που μισεί τον αδελφό του είναι φονιάς. Και ξέρετε πως κανένας φονιάς δεν έχει συμμετοχή στην αιώνια ζωή (Α΄ Ιω. 3:15). 4. Οι χριστιανοί οφείλουν να μη βλέπουν με περιέργεια και επιθυμία.
Εγώ σας λέω ότι κάθε άνθρωπος που βλέπει γυναίκα με πονηρή επιθυμία, έχει ήδη σχεδόν διαπράξει μοιχεία μ’ αυτή μέσα στην καρδιά του (Ματθ. 5:28).
Όλα όσα ανήκουν στον κόσμο -οι αμαρτωλές εγωιστικές επιθυμίες, η λαχτάρα ν’ αποκτήσουμε ό,τι βλέπουν τα μάτια μας και η υπεροψία από την κατοχή του πλούτου- δεν προέρχονται από το Θεό Πατέρα, αλλ’ από τον αμαρτωλό κόσμο. Ο κόσμος όμως περνά και χάνεται. Και μαζί του χάνονται όλα όσα επιθυμούν να κατέχουν οι άνθρωποι. Εκείνος όμως που εκτελεί το θέλημα του Θεού, θα ζήσει αιώνια (Α΄ Ιω. 2:16-17).
0 σχόλια